کریم اهل بیت(ع)

سلام بر امام مهربانی ها...
می گویند حسن کریم است...
کریم اهل بیت... اهل بیت همگی کریم هستند اما امام حسن(ع) به قدری کرم دارد که کریم اهل بیت نام گرفته...
به قدری او کریم بود که به دشمن خود نیز می بخشید...
به قدری او کریم بود که دشنام دهنده او نیز از کرم او بهره می برد...
به قدری او کریم بود که تا آخرین روزهای حیات سفره کرم او پهن بود...
به قدری کریم بود که ....انتها ندارد این جمله... زیرا او صفت کرامت خدایی داشت.
سلام خدا بر او ...
در میان کوچه ها او بود و او دید که چگونه آن ملعون با دست کثیفش بر گوش مادر زد...
تمام موهای او سفید بود...
او بر پای منبری می نشست که در آن لعن علی می کردند و در همان حال چفیه می انداخت روی صورت و گریه می کرد...
او شاید تنها ترین سردار تاریخ بود... تنهای تنها... تنهایی که در خانه نیز تنها بود...
او توسط نزدیک ترین فرد به خویشتن شهید شد... همسر نابخرد که شقاوتی جاودانه برای خود خرید....
امام مجتبی(ع) در ماه مبارک رمضان به دنیا آمد... مولود مبارکی که در مبارک ترین ماه ایام الله به دنیا آمد.
در روز ولادت او فوج فوج ملائک از آسمان به زمین آمدند و بر نبی خاتم تبریک گفتند و از او تبرک جستند و به آسمان رفتند...
او حسن بود... زیبا صورت و زیبا سرشت... همه چیز او زیبا بود زیرا که او حسن بود...
ولادت او بر همگان مبارک باشد که او شفیع ما در روز قیامت باشد.

تا خدا هست و خدايي مي کند،
مجتبي مشکل گشايي مي کند.