آشنایی با شهدای شاخص 1404
شهدای شاخص سال 1404 در آخرین روزهای سال گذشته(اسفند1403) توسط مسئولین سازمان بسیج مستضعفین معرفی شدند. در متن حاضر، سایت اجتماعی به معرفی مختصر این شهدا خواهد پرداخت:
- شهید مدافع حرم، سید مصطفی موسوی: جوانی مؤمن و انقلابی، نماد ایثار و فداکاری در راه دفاع از حریم اهل بیت (علیهم‌السلام) است. او که جوانترین شهید مدافع حرم ایرانی است و الگویی بی‌بدیل برای جوانان امروز به شمار می‌رود.
- شهید القدس، معصومه کرباسی: بانویی مجاهد، نخستین زن ایرانی که در راه دفاع از قدس شریف به فیض شهادت نائل آمد. او نماد مقاومت و ایستادگی زنان مسلمان در برابر ظلم و ستم استکبار جهانی است.
- شهید القدس، رضا عواضه: دانشمندی برجسته در حوزه سایبری در حزب‌الله لبنان، عمر خود را در راه خدمت به اسلام و مسلمین سپری کرد. او نماد تعهد و تخصص جوانان انقلابی در عرصه جهاد علمی است.
سید مصطفی جوانی مانند بسیاری از نوجوان‌ها و جوان‌هایی بود که می‌شناسیم. همان طور که تیپ و ظاهر برایش مهم بود، حواسش به مطالعه کتاب‌های شریعتی و علامه جعفری و استاد مطهری هم بود. همان اندازه که به خط بوی ادکلنش دقت داشت، برای بررسی جمله به جمله کتاب‌های شریعتی هم وقت می‌گذاشت. همان‌طور که برای دل یاسر با توپ‌های نارنجی پینگ‌پنگ هلی‌کوپتر می‌ساخت، و زمانی که حس کرد لازم است برود سوریه و مدافع حرم خانم زینب (س) باشد. از هیچ تلاشی دریغ نکرد. و سه روز بعد از تولد بیست سالگی‌اش وسط میدان جنگ با نیروهای داعش از خمپاره و شهادت نترسید و جوانترین شهید مدافع حرم شد.
با اینکه اهل گوش دادن موسیقی پاپ بود، به نماز اول وقت توجه خاصی داشت. در کنار دقت به ظاهرمرتب و استفاده از کرم‌ها و ادکلن‌های مختلف، برای زندگی و روزهای جوانی‌اش هدف‌گذاری مذهبی و فرهنگی داشت. و با مطالعه کتاب‌های مختلف از جمله آثار دکتر شریعتی، شهید مطهری و علامه جعفری، خود را برای زندگی‌ای هدفمند و شجاعانه آماده می‌کرد. اهل تفکر و تحقیق بود و هر حرف و جمله‌ای را بدون منبع نمی‌پذیرفت. مثلاً اگر کلام دکتر شریعتی مبنی بر اینکه امام حسین را به ما تشنه‌ی آب نشان دادند اما امام حسین تشنه لبیک بود، را می‌خواند درباره‌اش حتما تحقیق و مطالعه کرده و در این‌باره با دیگران گفت‌و‌گو می‌کرد.
علاقه شدیدی به شهید بابایی، شهید چمران و آوینی داشت. و وقتی مادرش دلیل علاقه‌اش به خلبانی را می‌پرسد، در مقابل سوال مادرش که پرسید تو بخاطر پرستیژ این شغل می‌خواهی آن را ادامه بدهی؟ گفت: «نه، من اصلا به این موضوع فکر نمی‌کنم. و دوست دارم مانند شهید بابایی و شهید دوران خلبان جنگنده شده و برای نابودی اسراییل به قلب تلاویو حمله کنم.»
معصومه کرباسی (آرزو) سال ۱۳۵۹ در شیراز دیده به جهان گشود. فرزند حاج حسین کرباسی از اصحاب مسجد النبی شیراز و از مهندسان برجسته سازمان جهاد کشاورزی بود. وی فارغ التحصیل رشته مهندسی کامپیوتر دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز و از فعالان فرهنگی و رسانه‌ای و از نخبگان برنامه نویسی در این دانشگاه بود. معصومه سال ۱۳۸۲ با همکلاسی لبنانی خود دکتر رضا عواضه ازدواج کرد و به همراه همسرش در سال ۱۳۸۳ به لبنان رفت و در آنجا به حزب الله لبنان پیوستند.
وی در خانواده‌ای قرآنی پرورش یافت و مادر فداکار پنج فرزند بود. سال‌ها با راه اندازی کانون‌ها، مجالس فرهنگی و دینی با نگاهی امتی به مباحث جهان اسلام، هم اسطوره مقاومت شد و هم به آرزوی خود که بارها به خانواده اش گفته بود، رسید.
به روایت دوستانش؛ سال ۲۰۰۶ در برابر اصرارهای خانواده و اطرافیان که از او می‌خواستند به ایران برود، می‌گفت «همین‌جا می‌مانم، کنار مردم لبنان مقاومت می‌کنم و اگر قسمتم بود شهید می‌شوم.» پای حرفش هم ماند، تا روز آخر جنگ در لبنان بود و ترجیح داد آوارگی را به جان بخرد اما کنار مردم باشد. علاوه بر خودش و همسرش باکی نداشت اگر پنج فرزندش هم در این مسیر مقدس فدایی شوند. همیشه می‌گفت «فرزندانم تقدیم به مقام معظم رهبری هستند.» بسیار مؤمن و ولایتی بود. هر جا حرفی از کار فرهنگی می‌شد معصومه اولین نفر آنجا حاضر می‌شد. زیاد می‌شنیدم که لبنانی‌ها را تشویق به یادگیری زبان فارسی می‌کرد. می‌گفت «زبان فارسی، زبان انقلاب و جمهوری اسلامی است.»
شهید عواضه اهل لبنان و دارای مدرک دکترای مهندسی کامپیوتر در گرایش معماری کامپیوتر ازدانشگاه تهران و از نخبگان برجسته در زمینۀ شبکه‌های کامپیوتری بود. او یکی از بهترین استادان دنیا در زمینۀ لینوکس بود. وی در سال 2010 م، مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه علم و فناوری آمریکایی بیروت گرفت و به مدت 3 سال به‌عنوان نیروی اصلی در پروژه روتر ملی دردانشگاه تهران به مدت ۳ سال فعالیت کرد و بخش مهمی از این پروژه را توسعه داد و در راستای این پروژه اختراعی را به ثبت رساند.
رضا عواضه به همراه همسرش معصومه کرباسی در روز چهارشنبه 16 اکتبر 2024 م، برابر با 28 مهرماه سال 1403 ش، در حمله پهپاد رژیم صهیونیستی در شهر جونیه به شهادت رسید. وی و همسرش با خودرو شخصی در حرکت بودند که پهپاد رژیم صهیونیستی به سمت آن موشکی پرتاب کرد اما به گوشه ماشین برخورد کرد و صدمه‌ای به سرنشینانش وارد نشد. عواضه، خودرو را متوقف کرد و کنار اتوبان ایستاد و سپس پیاده شده و دست همسرش را گرفت تا گوشه‌ای پناه بگیرند. سرنشین‌های خودروهای دیگر هم پیاده شدند اما انگار هدف‌های پهپاد مشخص بودند. موشک دوم هم شلیک شد و رضا عواضه به همرا همسر ایرانی‌اش، معصومه کرباسی، به شهادت رسیدند.