توصیف نبی(ص) از زبان ولی(ع)

معروف:  گنجاندن عظمت نامحدود حضرت رسول(ص) در قالب کلمات محدود و توصیف آسمانی‌ترین بشر در قالب زمینی‌ترین واژه‌ها علاوه بر اینکه نیازمند شناخت کامل حضرت محمد(ص) است به توانمندی ادبی بالایی نیاز دارد.

هر دوی این ویژگی‌ها در حضرت علی(ع) وجود دارد و ایشان بارها و بارها در خطبه‌‌ها و نامه‌های خود به تشریح ویژگی‌های رسول خدا(ص) پرداخته‌اند. مطالبی که مطالعه آنها راهگشای شناخت حقیقی آخرین فرستاده خداوند است.

در خطبه ۱۰۰ نهج‌البلاغه، حضرت علی(ع)، به برخی ویژگی‌های پیامبر اسلام(ص) اشاره می‌کنند و می‌فرمایند: «و گواهی می‌دهم که محمد(ص) بنده و فرستاده اوست. او را فرستاد تا فرمان وی را آشکار و نام خدا را بر زبان راند. پس با امانت، رسالت خویش را به انجام رساند، با راستی و درستی به راه خود رفت و پرچم حق را در میان ما به یادگار گذاشت.

هر کس از آن پیشی گیرد از دین خارج و آن کس که از آن عقب ماند هلاک گردد و هر کس همراهش باشد رستگار شود. راهنمای این پرچم، با درنگ و آرامش سخن می‌گفت و دیر و حساب شده به پا می‌خاست و آنگاه که بر می‌خاست سخت و چالاک، به پیش می‌رفت.

پس چون در اطاعت او درآمدید و او را بزرگ داشتید، مرگ او فرا رسید و خدا او را از میان شما برد. پس از او، چندان که خدا خواهد، زندگانی می‌گذرانید، تا آن که خدا شخصی را برانگیزاند که شما را متحد سازد، و پراکندگی شما را جبران نماید. مردم!  به چیزی که نیامده دل نبندید و از آن که درگذشت، مأیوس نباشید که آن پشت کرده اگر یکی از پاهایش بلغزد و دیگری برقرار باشد، شاید هر دو پا به جای خود برگشته و استوار ماند».

ایکنا