رفتن به محتوای اصلی

جشنواره فیلم فجر ؛ لطفا افسرده تر شوید!

سی ونهمین جشنواره فیلم فجر طبق روال همه ساله در ایام دهه فجر آغاز بکار نمود.
سی و نهمین جشنواره فیلم فجر

سی ونهمین جشنواره فیلم فجر طبق روال همه ساله در ایام دهه فجر آغاز بکار نمود. با توجه به شرایط موجود در کشور و شیوع ویروس کرونا و در نتیجه آن وضع دستورالعمل های بهداشتی برگزاری این دوره از جشنواره که از سال 1367 برپاست جزو یکی از دغدغه های اصلی متولیان امر بوده است.

موافقان برگزاری جشنواره با استناد به مردمی بودن جشنواره فیلم فجر لزوم برگزاری این دوره را درشرایط فعلی حائز اهمیت دانسته  ومتعقدند جامعه در شرایط فعلی نیاز به امید و حرکت دارد و نه ایستادن و توقف کردند.

محمدرضا مصباح از تهیه کنندگان سینمای کشورمان  معتقد است: باید به این نکته توجه داشت که بحث برگزاری جشنواره، با اکران فیلم‌ها در سینما، مباحثی جداگانه است و اگر سینماها در روزهای اوج کرونایی تعطیل‌اند که باید چنین هم باشد، این ربطی به تعطیلی جشنواره (به عنوان یک رویداد تخصصی) ندارد.

ایشان با بیان اینکه واقعیت این است که جشنواره فیلم فجر بیش از هر جشنواره دیگری برای اهالی سینما اهمیت دارد، اظهار نمود: متولیان سینمای ایران و افکار عمومی قطعا متوجه این هستند که چشم‌انداز همه کسانی که با صرف سرمایه و هزینه و دردسر، در این سال سخت فیلم ساخته‌اند، به سمت نمایش اثرشان در آوردگاه جشنواره فیلم فجر است. حال اگر به فرض این جشنواره برگزار نشود، یک سرمایه سوزی بزرگ رخ می‌دهد و همه ی انگیزه و شوق عوامل و تولیدکنندگان فیلم‌ها از بین می‌رود و این یعنی یک ضربه روحی بر نیروی انسانی فعال در سینمای ایران لذا باید به این نکته توجه داشت که ضرورت برگزاری جشنواره فیلم فجر، در ایام بزرگداشت پیروزی انقلاب اسلامی در دهه فجر است که معنا می‌یابد و شور و حالی که این رویداد به مناسبت دهه فجر به جامعه منتقل می‌کند، اهمیت تاریخی داشته و دارد.

برگزاری هر رویداد فرهنگی که بتواند در این شرایط حساس روحیه را به جامعه برگرداند قطعا حائز اهمیت و مفید خواهد بود. در شرایطی که هر روز رسانه ها آمار رو به افزایش مبتلایان را گزارش می دهند، فضای مجازی پر از صفحات یادبود عزیزان و از دست رفتگان این ویروس منحوس شده است باید تلاش کرد امید را به جامعه برگرداند.

با همین دیدگاه نگاهی به فیلم های سی ونهمین جشنواره فجر می اندازیم:

جشنواره امسال فیلم های خوب و متنوعی را دردل خود جای داده است از موضوعات طنز اجتماعی(شیشلیک و...) تا دفاع مقدس(منصور و...) و فیلم های گیشه پسند تا فیلم های خاص تر همه و همه در سبد امسال جشنواره سینمای ایران جا دارد.

اما در این بین، دیدن برخی فیلم های جشنواره نه تنها هیچ حس امیدواری به مخاطب القا نمی کنند بلکه به اعتقاد منتقدین سینما حتی حس افسردگی و ناامیدی را به مخاطب تلقین می کنند. فیلمی همچون «روشن» با وجود بهره بردن از بازیگران خوب و مطرح کشور از ابتدا سعی می کند یاس و افسردگی بازیگر نقش اول خود را به مخاطب القا نماید و تقریبا تا پایان مخاطب را در این حس نگه می دارد. نکته جالب ماجرا اما استفاده از یکی از طناز ترین بازیگران حال حاضر سینمای ایران در این فیلم است. رضا عطارانی که خود نیز در نشست خبری پخش فیلم در جشنواره امسال، پس از ابراز نگرانی از وضعیت موجود و قربانیان بیماری کرونا گفته است: "امیدوارم هرچه زودتر روزهای خوب ما برسد"!

خبرگزاری جمهوری اسلامی به نقل از سام بهشتی منتقد سینما آورده است : "«روشن» تازه ترین فیلم روح الله حجازی، یک فیلم شخصیت محور است. او کاراکتری خلق کرده که به هیچ وجه اِلمان های قهرمان بودن ندارد و به شدت قرار است مُنفعل و بی خاصیت باشد. یک شخصیت عجیب و غریب که هیچ کاری نمی کند و در جهان ذهنی خود دست و پا می زند. رضا عطاران تمام توان خود را به کار می گیرد تا شخصیت روشن را احیا کند اما این روشن وام گرفته از جهان بینی جوکرِ تاد فیلیپس است و به نوعی ایرانیزه شده و شاید نسخه وطنی همان فیلم تحسین شده باشد اما در جوکر طغیان شخصیت بی اندازه جذاب است اما در اینجا چنین نمی شود. بی خاصیت بودن کاراکتر؛ در پایان بندی نمی تواند تراژدی ایجاد کند."

این فیلم نه تنها از لحاظ محتوایی بلکه از نگاه منتقدین سینما نیز با استقبال خیلی خوبی مواجه نشده است و تنها امید تهیه کننده اثر شاید استفاده از اسم بازیگران مطرحی چون رضا عطاران و سیامک انصاری برای اکران آبرومند باشد.

در هر حال سازنده با هر نگاهی که فیلم را ساخته( چه برای صید سیمرغ های جشنواره و یا جذب مخاطب در گیشه) باید بپذیریم در شرایطی که آستانه تحمل جامعه باتوجه به شنیدن خبرهای بد این روزها پایین تر از هر دوره ای بوده است تماشگر دیگر رغبتی به دیدن صحنه های یاس آور و کنسل کننده ندارد.

در پایان لیست فیلم های بخش بلند داستانی سودای سیمرغ سی ونهمین جشنواره فجر را با هم مرور می کنیم:

ابلق، به کارگردانی: نرگس آبیار، تهیه‌کننده: محمدحسین قاسمی

بی همه چیز، به کارگردانی: محسن قرایی، تهیه‌کننده:  جواد نوروزبیگی

 تک‌تیرانداز، به کارگردانی: علی غفاری  ، تهیه‌کننده: ابراهیم اصغری

 تی تی، به کارگردانی: آیدا پناهنده، تهیه‌کننده:  آیدا پناهنده

خط فرضی، به کارگردانی: فرنوش صمدی، تهیه‌کننده:  علی مصفا

رُمانتیسم عماد و طوبا، به کارگردانی: کاوه صباغ‌زاده، تهیه‌کننده: مهدی صباغ‌زاده

روزی روزگاری، آبادان، به کارگردانی:  حمیدرضا آذرنگ، تهیه‌کنندگان: علی اوجی، عبداله اسکندری

روشن، به کارگردانی: سیدروح‌اله حجازی، تهیه‌کننده: سیدروح‌اله حجازی

زالاوا، به کارگردانی:  ارسلان امیری، تهیه‌کنندگان: سمیرا برادری و روح‌اله برادری

 ستارهبازی، به کارگردانی:  هاتف علیمردانی، تهیه‌کننده: علی سرتیپی

شیشلیک، به کارگردانی:  محمدحسین مهدویان، تهیه‌کننده:  محمدرضا منصوری

گیج‌گاه، به کارگردانی:  عادل تبریزی، تهیه‌کننده: میرولی‌اله مدنی

 مامان، به کارگردانی:  آرش انیسی، تهیه‌کننده: مجید برزگر

 مصلحت، به کارگردانی: حسین دارابی، تهیه‌کننده: محمدرضا شفاه

 منصور، به کارگردانی: سیاوش سرمدی، تهیه‌کننده: جلیل شعبانی

یدو، به کارگردانی: مهدی جعفری، تهیه‌کننده: محمدرضا مصباح

 

دسته بندی

برچسب‌ها