تربیت دینی فرزندان

ناآگاهی از روش های تربیت صحیح، تنها در دین فرزندان ما، ایجاد مشکل نمی کند، سلامت روحی و روانی بچه ها به استفاده از روش های صحیح تربیتی بستگی دارد.

مسئله وقتی شکل نگران کننده تری به خود می گیرد که والدین درعین ناآگاهی از اصول و روش های تربیتی، خود را دارای معرفت تربیتی در حد قابل قبولی بدانند. برخی از والدین، بی آنکه تخصص یا مطالعه لازم در زمینه تربیت فرزند را داشته باشند، سلایق خود را به نام اصول و روش‌های تربیتی می‌شناسند و بی‌آنکه درباره درستی این سلایق تحقیق لازم را کرده باشند، آن را ملاک تربیت فرزند خود قرار می دهند.

آگاهی شرط لازم برای تربیت فرزند است باید پذیرفت فرزند ما یک انسان است که پیچیدگی های فراوانی در روح او وجود دارد. بدون آگاهی از اصول و روش‌های تربیت فرزند، دل سوزترین افراد نسبت به فرزند یعنی پدر و مادر خطرناک ترین ضربه ها را به او وارد خواهند نمود.

برخی از والدین برای یافتن راه تربیت فرزندان خویش به دنبال منابعی می روند که بر اساس مبانی فکری غرب و روانشناسی مادی گرا تعریف شده است. به هیچ وجه نمی توان با روشی که بر اساس مبانی مادی تعریف شده فرزندی را پرورش داد که به اهداف دینی برسد. این  روانشناسی و علوم تربیتی، برای دینی تربیت کردن فرزند ما به وجود نیامده است. کسانی هم که این علوم را تولید کرده و آن را تبلیغ می‌کنند، ادعا ندارند با عمل کردن به روش های موجود در این علوم می‌توان تربیت دینی را در پیش گرفت.

لذا با توجه به همین معنا، در تربیت دینی می بایست از منابع درست وصحیح استفاده نمود . منابعی که مطابق با دستورات دین تهیه گردیده است و برای سوالات مختلف تربیتی پاسخی همسو با دین داشته باشد.

پایان قسمت اول