روابط همسران

بدیهی است اگر دوستی حاکم شود، تمام مسائل قابل حل است؛ ولی اگر محبت حاکم نباشد ,مشکلات خود را بزرگ می نمایند و از حل آن نیز ناتوان خواهند بود؛ به همین دلیل اسلام ازدواج تحمیلی را قبول ندارد؛ یعنی اگر دختری ,پسری را دوست نداشته باشد و به اصرار پدر یا مادر «بله» بگوید و به آن راضی نباشد یا پسر از روی اجبار و اکراه دختر را پذیرفته باشد, عقدی که اجرا می‌شود باطل و پیوند حاصل نشده است؛ مگر اینکه بعداً راضی شوند. اگر دل دختر و پسر با هم نباشد, ازدواج آنها تنها زندگی کردن زیر یک سقف خواهد بود. حقیقت این زندگی طلاق پنهان است و مطمئناً این زندگی یا دوام نداشته یا با تلخی و ناگواری ادامه خواهد یافت.  پدران و مادران باید به این موضوع بسیار توجه داشته باشند و هرگز ازدواج با فرد خاصی را بر فرزند خود تحمیل نکنند که عواقب بسیار بدی خواهد داشت!

 پس محبت و عشق در زندگی یک اصل است؛ البته محبت و عشق پیوسته- نه مقطعی _از بزرگترین عنایات خداوند در پیوند زناشویی است: و اساس جهان بر پایه مودت و مهر است؛ زیرا خدای رحمان و رحیم محور هستی است. اگر زن و شوهر عاشق یکدیگر باشند, هرگز از یکدیگر بهانه نمی گیرند و نق نمی زنند؛ زیرا: به فرموده امام علی علیه السلام: چشم عاشق از دیدن عیوب معشوق ،کور و گوش او از شنیدن زشتی‌های، ناشنوا است.

 انسان به صورت فطری اگر از چیزی خوشش بیاید و عاشق آن شود ،دیگر زشتی ها و عیوب  آن را نمی بیند و اگر کسی از او عیبی بگوید، اصلا نمی شنود، انگار کور و کر است .عشق ،معجونی است که همواره باید در زندگی وجود داشته باشد و باید از چیزهایی که این عشق را به سردی تبدیل می‌کند پرهیز نمود .قرآن کریم این عشق را به خود نسبت می دهد و می فرماید: خداوند در دل زن و شوهر عشق را قرارداد.

 در احادیث بسیاری تاکید شده است که زن و شوهر عشق بازی داشته باشند ؛آب به دست یکدیگر دهند ,لقمه غذا در دهان یکدیگر بگذارند, زن خود را برای شوهر بیاراید ,و بهترین لباس را بپوشد, خوشبوترین عطر را استفاده کند, زیباترین کلمات را به کار ببرد و از هرگونه اخم و بد اخلاقی و تمکین نکردن خودداری کند. شوهر نیز به همسر خود احترام بگذارد، و به او محبت کند او را در کار منزل یاری دهد ،به او عشق بورزد، خود را برای خانمش آراسته سازد ،از جملات عاشقانه و محبت آمیز استفاده کند و همواره او را دوست بدارد و به او بگوید: «دوستت دارم»

 
سفارش شده است که زن و شوهر به یکدیگر اظهار محبت، عشق و علاقه بکنند و حتی آن را بر زبان آورند و با رفتار و گفتارشان آن را ثابت نمایند. لغزش های یکدیگر را بپوشانند، هنگام خروج از خانه، همسر را بدرقه کند، برای سلامتی و موفقیت او دعا نمایند، هنگام ورود به خانه از او استقبال کند، لباس او را زود از دستش بگیرد، شربت یا چای یا هر چیز مناسب دیگر برایش آماده کند، ظاهر خود را آراسته سازد و خانه را تمیز نماید، غذا را آماده سازد ،زمینه خواب و استراحت او را فراهم آورد، به فرزندان تفهیم کند که پدرشان خسته است و مزاحم استراحت او نشوند و غیره ،تمامی این موارد عشق سوزان می‌کند و شوهر برای رسیدن به منزل لحظه شماری وبی تابی میکند، برخلاف بی توجهی و برخوردهای سرد و مغرورانه که به جز سردی نتیجه دیگری ندارد ؛البته مردنیز باید مشابه همان رفتار ها را متناسب با زن داشته باشد که زن احساس کند دوستش دارد؛ رابطه  باید عاشقانه و دوستانه باشد وگرنه زندگی آسیب‌پذیر می‌شود.

انتهای پیام/

سهیلا صلاحی