22 اسفندماه روز بزرگداشت شهدا

بیست و دوم اسفند ماه در تقویم کشورمان روز «بزرگداشت شهدا» نامگذاری شده است . این روز در واقع سالروز صدور فرمان حضرت امام خمینی(ره) مبنی بر تاسیس بنیاد شهید انقلاب اسلامی ایران است.

این نامگذاری فرصتی برای یادآوری راه و رسم شهداست. شهدایی که نمونه ای روشن از ایثار و فداکاری برای هموطنان خود بودند. جامعه ی ما امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند معرفی الگوهای ناب در زمینه ایثار و فداکاری می باشد. الگوهایی که پس از گذشت چند دهه، هنوز مردم مشتاق شنیدن خاطرات ناب آنها هستند. همین جشنواره فجر امسال (با وجود تمامی حواشی و مشکلات فرهنگی که بروز داد) نشان داد ؛ داستان زندگی شهدا هنوز هم یکی از پرمخاطب ترین موضوعات سینمایی کشور می باشد. فیلم "موقعیت مهدی" نیز از نمونه های بارز این ادعا است.

 جدای از این مطلب که به نیاز جامعه امروز ما بازمی گردد، زنده نگه داشتن یاد وخاطره ی قهرمانان حقیقی این سرزمین حقی واجب بر گردن مسئولین و مردم می باشد. قهرمانانی که نه کاغذی و نه مجازی بودند. قهرمانان حقیقی که با ایثار و گذشت فوق تصور بشری و با اخلاص خود، دنیایی جدید برای انسان ها و بخصوص جوانان جویای حقیقت خلق نمودند.

شهید ابراهیم هادی یکی از بارزترین شهدایی است که با وجود مفقود الاثر بودن، وتنها با خاطرات مکتوب خود تبدیل به یکی از اساتید اخلاق جوانان دهه ی هفتاد وحتی هشتادی شده است. یا شهید بزرگوار محسن حججی که تبدیل به یکی از اسطوره های نوجوانان و بچه های دهه ی نودی کشورمان شده است.

به راستی کشورهای غربی چقدر هزینه صرف ساخت قهرمانان هالیودی چون: آرنولد، راکی ورامبو نمودند. چقدر هزینه صرف ساخت ابرقهرمانان و سوپرمن، بتمن و ... می کنند.

وقتی از این زاویه به شهدا نگاه می کنیم، وقتی در مورد فرهنگسازی صحبت می کنیم تازه بخشی از قیمت خون بهای شهدای عزیز این سرزمین دستمان می آید. خون بهایی که هزینه ی فرهنگسازی برای نسل جوان شده است. هزینه ایجاد عزت ، شرف واعتماد به نفس ایران و ایرانی شده است.

22اسفندماه تنها بهانه ای است برای ادای احترام (حداقل در ظاهر) به عزیزانی که حاضر شدن به زندگی دنیابی خود پایان بدهند اما زندگی با عزتی برای ما و فرزندانمان مهیا کنند.

یادمان باشد طی تاریخ چند صد ساله ی اخیر این کشور تنها در این برهه ی حساس و البته پر از تنش و جنگ بوده است که وجبی از خاک ایران واگذار نشده است. احدی از شهرهای ایران، غیر ایرانی نشده است و هیچ هموطنی زیر پرچم کشور دیگر سر خم نکرده است.

اگر در این روزهای آخر سال در حال خانه تکانی و یا در تکاپوی تسویه حساب های آخر سال هستیم کافی ست اندکی تامل کنیم به اطراف خود نگاهی بیاندازیم و به اطراف کشورمان، آنوقت اگر احساس امنیت کردیم صلواتی را نثار شهدای این مرز وبوم نماییم.

بیا به خانه ی آلاله ها سری بزنیم
ز داغ با دل خود حرف دیگری بزنیم

به یک بنفشه صمیمانه تسلیت گوییم
سری به مجلس سوگ کبوتری بزنیم

شبی به حلقه درگاه دوست دل بندیم
اگرچه وا نکند، دست کم دری بزنیم

تمام حجم قفس را شناختیم، بس است
بیا به تجربه در آسمان پری بزنیم

به اشک خویش بشوییم آسمان ها را
ز خون به روی زمین رنگ دیگری بزنیم

اگرچه نیت خوبی است زیستن اما
خوشا که دست به تصمیم بهتری بزنی

شعر: قیصر امین پور