شب های قدر شهدا

شب قدر برای ما که غرق در زندگی و دنیا شده ایم معنی خاصی دارد. فرصتی است برای ایستادن و فکرد کردن به گذشته ی که شپری شد. فرصتی برای تهجد و استغفار از اعمال بدی که داشته ایم. اما این شب قدر برای رزمندگان جان برکف معنی دیگر داشته است. جنس شهدا با ما آدم های زمینی فرق داشته است پس شب قدر ایشان نیز متفاوت بوده است.

بی‌شک سنگرها و خاکریزهای به‌جای مانده از دوران حماسه و ایثار، شهادت می‌دهد که شب‌های عملیات‌، رزمندگان *صحنه‌های شب‌های قدر* را در جبهه‌ها نمایان می‌ساختند.

شب‌هایی که سید شهیدان اهل قلم «سید مرتضی آوینی» درباره آن گفته است: «اگر شب قدر شبی باشد که تقدیر عالم در آن تعیین می‌گردد، همه شب‌های جبهه شب قدر است و از همین‌جاست که تاریخ آینده زمین تقدیر می‌شود. شب‌هایی که ملائکه خدا نازل می‌گردند و ارواح مجاهدان راه خدا را از معارجی که با نور فرش شده است، به معراج می‌برند».

بی‌شک "حسینیه شهید همت" در پادگان دوکوهه، شهادت می‌دهد که در دوران دفاع مقدس چه شیرانی شب‌ها در آن‌جا شبیه "شب‌های قدر" به تضرع و بندگی در برابر پروردگار خود می‌پرداختند تا جایی که دیگر نیمه‌های شب، جای خالی در آن حسینیه پیدا نمی‌شد.

از آن مکان مقدس بود که رزمندگان خودسازی را آغاز کرده و پرونده اعمال خود را پاک می‌کردند و برات «شهادت» خود را از خدای خود می‌گرفتند.

بی‌شک حسینیه گردان تخریب در پادگان دوکوهه و گودال‌های اطراف آن، که رزمندگان آن را شبیه یک قبر حفر کرده و در آن به عبادت خدای خود می‌پرداختند، شهادت می‌دهد که چه شب‌هایی برای رزمندگان ما "شب قدر" بود.

شب‌هایی که بنده‌ترین بندگان خدا، خود را به سلاح ایمان مسلح می‌کردند تا روزها در برابر خصم که تا دندان به سلاح‌های مادی مسلح بود، در یک جنگ نابرابر ایستادگی کنند.

امام خامنه‌ای (مد ظله‌العالی) فرموده‌اند: «رزمندگان ما هم تدبیر داشتند، هم دلیری داشتند و هم فداکاری و عبادت. روز، به‌معنای واقعی کلمه، شیر غرّنده‌ میدان و شب، به‌معنای واقعی کلمه، زاهد و عابد و تضرّع‌کننده و عبادتگر بودند».