چرا شهید همدانی؟

حسین بن علی علیه السلام را لشکر یزید با قساوت تمام در کربلا به شهادت رسانده بودند.
با این وجود ، یزید چرا باید در شام ، با چوب خیزران بر لب و دندان مبارک حضرت بکوبد و اهانت روا دارد!؟

در روح پلید یزید ، عقده ای فرو خفته زبانه می کشید که او را به این فرومایگی وا می داشت.
کینه ای عمیق ، از ابوسفیان به معاویه و از او به یزید ، به ارث رسیده بود ؛ کینه ای که ضربات کمر شکن امیر مومنان علیه السلام در بَدر و اُحُد و خَیبر بر دل مشرکان و منافقان گذاشته بود.
اما حالا بعد از چهارده قرن ، نام چه کسی به احترام و تکریم سر زبان هاست و دلبری می کند؟
و چه کسی ، نامی از او نمانده مگر به ننگ ؟
تعجب ندارد که سر دسته سر شکسته فتنه سبز ، به سردار شهید حسین همدانی اهانت روا دارد.
او صرفا عقده ناگشوده آمریکا و اسرائیل را بر زبان جاری ساخته و متن دیکته شده را باز نویسی کرده است ؛ عقده شکست در تهران 1388 و دمشق 1391.
ده سال قبل ، وقتی دمشق ، تحت محاصره گروه های تروریست تکفیری قرار گرفت، آمریکا و اسرائیل خیال می کردند راهبرد جنگ جهانی سوم برای در هم شکستن جبهه مقاومت ، در حال نتیجه دادن است.
حداکثر تا چند هفته دیگر ، دمشق سقوط می کرد و از آنجا می شد حزب الله لبنان را زیر ضرب گرفت.
عراق با پیشروی برق آسای داعش دست به گریبان بود.
و در ایران ، دولتی غربگرا و منفعل ، از موضع ضعف با آمریکا و اروپا مذاکره می کرد.
تروریست ها در سوریه تا چند صد متری حرم حضرت زینب سلام الله علیها پیش تاخته بودند و دولت سوریه هم ناتوان از مقاومت نشان می داد.
کار ، تمام می نمود.
سقوط دمشق تا چند صباح دیگر ، می توانست خواب به تاخیر افتاده آمریکا و اسرائیل را تعبیر کند...
اما همه چیدمان نقشه آمریکا و اسرائیل را یک اَبَر مجاهد پیش تاخته ، به همراه همرزمان جانفشانش ، به هم ریختند : سردار حسین همدانی.
آتشی که حسین همدانی و قاسم سلیمانی و هزاران رزمنده گمنام به جان آمریکا و اسرائیل انداختند ، خاموش شدنی نیست.
حالا جبهه مقاومت در منطقه سیادت پیدا کرده و آمریکا و صهیونیسم ، شکستی بی سابقه در طول هفت دهه پس از جنگ جهانی دوم را به جان خریده اند ؛ شکستی به غایت تحقیر آمیز.
حق بدهید که کاخ نشینان واشنگتن و تل آویو و لندن ، عقده حسین همدانی و قاسم سلیمانی را بر دل داشته باشند و به واسطه پادوهایی مانند میر حسین موسوی عقده گشایی کنند.
اگر جانشینان یزید بعد از چهارده قرن ، همچنان دنبال عقده گشایی علیه حرم بی بی زینب سلام الله علیها بودند ، طبیعی است که کینه حسین همدانی ها را به دل و زبان داشته باشند.
اما اگر یزیدیان از آن خبط بزرگ ، طرفی نبستند و جز نکبت و ننگ نصیب شان نشد ، سرنوشت بهتری در انتظار وارثان آنها نیست.