حسن ظن و سوءظن

انسان خوش گمان، رفتار و گفتار اطرافیان خود را به بهترین وجه ممکن حمل می‌کند؛ به همین دلیل هم در ارتباط با دیگران ذهنی آسوده داشته، از نظر روحی در آسایش بوده و از نظر عصبی هم از آرامش ویژه‌ای برخوردار است.

اما انسان بدگمان نمی‌تواند با همسرش به راحتی ارتباط برقرار کند؛ چرا که تمام رفتارها و کردارهای او برایش معنای منفی دارد.

یکی از اصلی‌ترین آثار حسن‌ظنّ در روابط زناشویی، خاصیت محبت افزایی آن است. همان اندازه که تعامل با انسان بدگمان سخت و خسته کننده است، ارتباط با انسانی که حسن‌ظنّ دارد، آسان و لذت‌بخش است؛ به همین دلیل هم هست که محبت او در دل همسرش زیاد می‌شود.

از نظر معنوی سوءظنّ ایمان انسان را فاسد کرده، دین انسان را از بین برده و موجب فساد عبادت می‌شود.

از نظر روابط زناشویی نیز باید گفت که بنیان زندگی کسی که به همسرش بدگمان است، متزلزل شده و او به هیچ وجه نمی‌تواند زندگی آرامی داشته باشد.

زن یا مرد بدگمان برای این که بتواند به درستیِ گمان بد خویش پی ببرد دست به کارهای ناروایی می‌زند که معمولی‌ترین آن تجسّس و پس از آن هم تهمت است.

 گامی به سوی زندگی به سبک اسلامی "زندگی مشترک"
محسن عباسی ولدی